Onze rollen spelen

Eenieder van ons werd ‘in deze wereld geworpen’. 

Niemand heeft zeggenschap gehad over de locatie en het tijdstip van zijn geboorte, noch over de etnische en sociaal-culturele achtergrond van zijn ouders. We zullen het ermee moeten doen en er het beste van moeten maken….

Desondanks hebben we allen het vermogen om afstand te nemen van onszelf, en ons bewustzijn te ontwikkelen over onze identiteiten en de bijbehorende rollen en (on)mogelijkheden. 

Al is zelfdistantie op grond van onze individuele uitgangspunten voor de een zeker moeilijker dan voor de ander.

Kierkegaard zegt dat het leven voorwaarts geleefd maar achterwaarts begrepen wordt. Dat klopt natuurlijk wel, maar betekent nog niet dat het leven pure improvisatie is. 

Vaak stellen we doelen om richting te geven aan ons leven en de verschillende rollen die we daarin (willen) vervullen. Levenservaring leert echter dat er een moment komt dat we ons rekenschap geven van onze rolinvulling, deze gaan evalueren, en ons gaan afvragen of de optelsom van onze doelen geleid heeft tot de rol die we hebben willen spelen.

Als ouders zien we uiteindelijk wat van onze kinderen geworden is en welke band ze met elkaar hebben; als immigrant beschouwt men zijn integratieproces; als volwassene kijkt men terug op de eigen studenttijd; de gepensioneerde evalueert zijn rol als collega of leidinggevende.

Vanuit het bovenstaande richt de Logotherapie & Existentiële Analyse van Victor Frankl zich op waarden, in plaats van doelen. Dit vanuit het uitgangspunt dat wezenlijke doelen hun oorsprong vinden in onze (vaak onbewuste) waarden.

Een nieuwe Porsche (…) heeft nog nooit bijgedragen aan een betekenisvol leven

De wens naar een gelukkig en betekenisvol leven impliceert het gevaar dat we betekenis zoeken in het gelukkig zijn.

Huh?

Wat is dan het verschil tussen geluk en betekenis?

Dat geluk niet te kopen is mag een open deur zijn, desondanks zijn veel aankopen geïnspireerd door de wens om ons even gelukkig te kunnen voelen. De mooie jurk, het stoere horloge, het ijsje …. vul maar in.

In een tijd waarin eenieder de smid van het eigen geluk is, en de eigen glans voortdurend via de sociale media etaleert, zien we ons al gauw gevangen in de ratrace van ‘wie is hier het gelukkigst?’. 

Hoe graag we ook willen; geluk laat zich niet plannen. Het is veelmeer een bijproduct van de momenten waarin we werkelijk in iets opgaan.

Te veel wensen belemmert ons te vinden wat we werkelijk nodig hebben.

Waar geluk eerder op zichzelf gericht is, op ontvangen en hebben, is betekenis gericht op geven, op de relatie met iets, met anderen en de ander. 

Betekenis ontstaat dus niet als we krijgen wat we willen, maar als we onze waarden leven en op grond daarvan relevante doelen realiseren. Betekenis ontstaat niet in ons maar tussen ons en iets of iemand anders.

Victor Frankl, ziet betekenis als iets objectiefs. Betekenis ontstaat als we op grond van onze waarden een verandering in de wereld zetten. Hoe klein of groot deze ook mag zijn.

Vanuit de Logotherapie & Existentiële Analyse gaan we aan de slag met jouw waarden om vanuit je werkelijke zijn te functioneren, en dat te kunnen doen waarvan je uiteindelijk gelukkig wordt.